زبان حال امام سجاد علیه السلام از وقایع کربلا
شاعر : محمود ژولیده
نوع شعر : مرثیه
وزن شعر : مفعول فاعلات مفاعیل غاعلن
قالب شعر : غزل
مظلـومم و بـه داغ و بلا مبـتلا منـم عـمری سـفـیـر واقـعـۀ كـربـلا منـم
یك عمر گریه كرده ام از غربت حسین بنـیان گـذارِ نهـضتِ اهـل بُكــا منـم
دارم بِه دوش خود عَلَمِ انقلابِ اشك از كـربـلا پیـمـبـرِ اشـك و دعـا منم
مـن پــارۀ تـنِ بــدنـی پــاره پــاره ام نـور نـگــاه خــامـس آل كـســا منـم
جای كـفـن برای تن بی سـر حـسیـن آن كس كه خواست بهر پدر بوریا منم
از مقـتل امام، عبورم، كه داد خصم در قـتـلگـاه عــابــد افـتــاده پـا مـنـم
با كعب نی تمام تـنم را كـبـود كـرد بـا ریـسمان و سلـسـله ها آشـنـا مـنم
من دیده ام هجوم حرامی به خیمه را دل خـون ترین امامِ پس از نیـنوا منم
ذبح عظیم را همه دیدم به چشم خویش یعنی شهـید و شـاهـد خـون خدا منم
آن كس كه برق نیزه و شمشیر كوفه را دیـده كـنــار قــتــلـگـه هـل اتـا مـنم
پیـراهـن از تن پـدرم بـرده اند هـیـچ نـاظـر به درد غـارت آل عـبـا مـنم
سـوز تَــبَـم ز شـعـلـۀ آتـش زیـادتـر معصوم سیـنه سوخـتۀ خـیمه ها منم
برخواهران خویش جسارت كه دیده است؟ آن كه به سینه حبس كند غصه رامنم
هجده سر بریده كه دیده به نیـزه ها؟ مـردی كه بود شاهد این ماجرا منم
با ریسمان كشیـد چهـل منـزلم عـدو نـاقــه سـوار كـوفـه و شـام بـلا منم
با این همه به یاریِ زینب تمـام راه آن كه نمود معجـزه با خـطبه ها منم
تكـثیركرده ام به جهـان اشك و آه را یـعـنـی امــیــر قـافـلـۀ نـیــنـوا مـنـم
مسموم و تشنه لب شدم آخر شهید عشق آری امــام كـشـتـۀ زهــر جـفـا مـنـم
|